Dit blogartikel is onderdeel van een reeks waarin wij verschillende geschilbesluiten behandelen. Onderaan dit artikel vindt u de links naar de overige artikelen.
Betalingstermijn netbeheerder
De Elektriciteitswet 1998 (“E-wet”), Gaswet en het conceptwetsvoorstel van de Energiewet voorzien – in lijn met relevante Europese wetgeving ter zake – in de mogelijkheid dat partijen die een geschil hebben met een netbeheerder over de wijze waarop deze zijn taken en bevoegdheden op grond van de betreffende wet uitoefent, een klacht kunnen voorleggen aan de Autoriteit Consument en Markt (“ACM”). Partijen krijgen hiermee de mogelijkheid om een geschil op een laagdrempelige manier te laten beslechten door een instantie die bij uitstek kennis van zaken heeft, aangezien de ACM de belangrijkste toezichthouder in de energiesector is.
In deze blogreeks zullen de advocaten van TRIP Advocaten Notarissen u informeren over de laatste geschilbesluiten van de ACM en de uitspraken van het College van Beroep voor het bedrijfsleven die daar soms op volgen, zodat u op de hoogte bent van de jurisprudentie over praktische knelpunten in de energiesector.
De Autoriteit Consument en Markt neemt een geschilbesluit over de betalingstermijn die netbeheerders hanteren
In het besluit dat wij in deze blogpost bespreken staat de vraag centraal of de door de netbeheerders Liander, Enexis, Stedin en Endures (de “netbeheerders”) gehanteerde betalingstermijn van 14 dagen in strijd is met art. 26a (1) E-wet. Deze bepaling gebiedt, kort gezegd, dat netbeheerders voorwaarden dienen te hanteren die redelijk, objectief en niet discriminerend zijn.
De klacht was ingediend door een groep vastgoedmanagers en afnemers (gezamenlijk de “aanvragers”). De aanvragers stelden zich o.a. op het standpunt dat een betalingstermijn van 14 dagen niet haalbaar is waardoor zij veelvuldig geconfronteerd worden met boetes, aanmaningen en rentenota’s.
De netbeheerders verweerden zich door te stellen dat zij de betreffende betalingstermijn bij alle afnemers hanteren, dat die in het handelsverkeer zeer gebruikelijk is en dat de algemene voorwaarden van de netbeheerders in overleg met o.a. de Consumentenbond tot stand zijn gekomen.
Ontvankelijkheid vastgoedmanagers
Een interessante processuele voorvraag betrof of de klacht van de vastgoedmanagers, die zelf vastgoed van derden beheren en in dat kader factureringswerkzaamheden verrichten, wel ontvankelijk zijn in hun klacht. Deze vastgoedmanagers zijn namelijk een tussenpersoon en hebben geen directe relatie – via een aansluiting en/of een aansluit- en transportovereenkomst – met de netbeheerders.
De ACM oordeelde dat de vastgoedmanagers die niet zelfstandig over een aansluiting beschikken wel ‘partij’ zijn als bedoeld in art. 51 E-wet. Deze conclusie baseert de ACM op het arrest Crown van Gelder van het Europese Hof van Justitie. Volgens de ACM is in die uitspraak bepaald dat niet vereist is dat de partijen een directe relatie hebben tot de netbeheerder tegen wie zij een klacht richten. Doorslaggevend is, aldus de ACM, of zij een belang hebben om zich tot de ACM te wenden met betrekking tot de door de netbeheerders jegens de afnemers gehanteerde voorwaarden. Aangezien de vastgoedmanagers wel een dergelijk belang hebben, concludeert de ACM dat deze partijen kwalificeren als ‘partij’ in de zin van art. 51 E-wet en dat zij dus ontvankelijk zijn.
Conclusie over de betalingstermijn netbeheerder
Ten aanzien van de betalingstermijn concludeert de ACM dat deze redelijk is. De 14-dagen termijn wordt namelijk ook in de algemene voorwaarden voor kleinverbruikers gehanteerd die tot stand zijn gekomen in overleg met de Consumentenbond. Dat het in dit geval niet ging om kleinverbruikers doet daar, aldus de ACM, niet aan af omdat aan kleinverbruikers meer (consumenten)bescherming toekomt dan aan grootverbruikers waardoor aan dit gegeven ook in de relatie tot grootverbruikers betekenis kan worden toegekend.
Voorts neemt de ACM in ogenschouw dat ook andere grote partijen een dergelijke betalingstermijn hanteren en dat het bedrag dat de netbeheerders maandelijks in rekening brengen weinig fluctueert. De omstandigheid dat de aanvragers moeite zouden hebben om binnen de betalingstermijn te betalen, betekent naar het oordeel van de ACM niet dat deze termijn onredelijk is. De ACM concludeert dan ook dat de netbeheerders niet in strijd met art. 26a (3) E-wet handelen en de klacht wordt inhoudelijk ongegrond verklaard.
Heeft u naar aanleiding van bovenstaand artikel een vraag of een andere energierecht gerelateerde vraag? Neem dan contact op met Cees Verburg. Samen met de overige specialisten van de branche duurzaamheid en energie houdt Cees zich dagelijks bezig met het energierecht.
Dit blogartikel is onderdeel van een reeks waarin wij verschillende geschilbesluiten behandelen. Klik hieronder om de overige delen van deze reeks te lezen.
Deel 1 – Betalingtermijn van 14 dagen redelijk?
Deel 2 – De “vrij absolute” aansluitplicht van de netbeheerder
Deel 3 – Netverzwaring en de wijziging van bestaande aansluitingen
Deel 4 – De redelijke aansluittermijn bij een grootverbruikaansluiting
Deel 5 – Kan een gesloten distributiesysteem wel een hoogspanningsdeel omvatten?
Deel 6 – Het opknipverbod uit de Elektriciteitswet en de aansluitplicht van de netbeheerder
Deel 7 – De netbeheerder en het plaatsen van zonnepanelen voor eigen verbruik
