Geschilbesluiten van de Autoriteit Consument en Markt (deel 13)
Dit blogartikel is onderdeel van een reeks waarin wij verschillende geschilbesluiten behandelen. Onderaan dit artikel vindt u de links naar de overige artikelen.
ACM oordeelt dat de taken van de netbeheerder enkel strekt tot de eigen netten
Inleiding
Partijen die een geschil hebben met de netbeheerder over de wijze waarop deze zijn taken en bevoegdheden op grond van de Elektriciteitswet 1998 (“E-wet”) uitoefent kunnen een dergelijk geschil voorleggen aan de Autoriteit Consument en Markt (“ACM”). In dit blogbericht bespreken wij zo’n geschilbesluit van de ACM.
De zaak Windnet tegen Liander
Windnet Oost-Flevoland B.V. (“Windnet”) exploiteert een gesloten distributiesysteem (“GDS”). Windnet beschikt over een aansluiting op het elektriciteitsnet van Liander N.V. (“Liander”). Dit is een zogenaamde aansluiting “vanuit de mast”.
Windnet wil de capaciteit van haar aansluiting uitbreiden en is om die reden in overleg getreden met TenneT TSO B.V. (“TenneT”). TenneT heeft het verzoek van Windnet doorgestuurd naar Liander. Uiteindelijk heeft TenneT, in overleg met Liander, het verzoek van Windnet afgewezen aangezien de huidige aansluitconfiguratie – waarbij is aangesloten vanuit de mast – slechts wordt gedoogd. Als Windnet haar aansluiting wil uitbreiden zal dat moeten door een wijziging van de aansluiting, aldus Liander.
In deze procedure heeft Windnet zich op het standpunt gesteld dat Liander in strijd handelt met de E-wet, meer specifiek de verplichting om de veiligheid en betrouwbaarheid van de netten en van het transport van elektriciteit over dat net op de meest doelmatige wijze te waarborgen. Liander betwist dat hiervan sprake is, onder meer omdat de voorgestelde wijziging gerealiseerd zou moeten worden achter de aansluiting van Windnet. Bovendien meent Liander dat bij een wijziging van de aansluiting, deze conform hedendaagse standaarden zou moeten worden aangepast.
Uitspraak ACM
De ACM concludeert dat Liander niet in strijd heeft gehandeld met de E-wet. In dit kader wijst de ACM erop dat Windnet in feite een aanpassing van haar eigen net wenst van Liander. De E-wet, daarentegen, verplicht Liander alleen om haar eigen net op een bepaalde wijze te beheren en deze verplichting strekt zich niet uit tot de netten van aangesloten partijen zoals Windnet.
Dat Windnet door de weigering van Liander meer kosten moet maken om toch de gewenste capaciteitsuitbreiding te realiseren maakt dit niet anders. De ACM benadrukt in dit kader dat het juist Windnet is die verantwoordelijk is voor al hetgeen achter haar overdrachtspunt ligt.
Heeft u naar aanleiding van bovenstaand artikel een vraag? Bijvoorbeeld omdat u geschil hebt met de netbeheerder over de realisatie van een aansluiting of de wijziging daarvan? Neem dan contact op met Cees Verburg of Ale van der Wielen, onze energierecht advocaten.
Dit blogartikel is onderdeel van een reeks waarin wij verschillende geschilbesluiten behandelen. Klik hieronder om de overige delen van deze reeks te lezen.
Deel 1 – Betalingstermijn van 14 dagen redelijk?
Deel 2 – De “vrij absolute” aansluitplicht van de netbeheerder
Deel 3 – Netverzwaring en de wijziging van bestaande aansluitingen
Deel 4 – De redelijke aansluittermijn bij een grootverbruikaansluiting
Deel 5 – Kan een gesloten distributiesysteem wel een hoogspanningsdeel omvatten?
Deel 6 – Het opknipverbod uit de Elektriciteitswet en de aansluitplicht van de netbeheerder
Deel 7 – De netbeheerder en het plaatsen van zonnepanelen voor eigen verbruik
Deel 8 – De aansluit- en transportplicht van TenneT bij een interconnector
Deel 9 – De redelijke aansluittermijn bij kleinverbruikaansluitingen
Deel 10 – Kosten netverzwaring voor netbeheerder
Deel 11 – Aansluitplicht netbeheerder bij gesloten distributiesysteem
Deel 12 – ACM doet uitspraak over kosten aansluiting
Deel 13 – ACM oordeelt dat de taken van de netbeheerder enkel strekt tot de eigen netten
